BİÇARE HÜSEYNİM BENİM
On beş yaşında çıktı yola
Baş koydu o davasına
Uydu Cavit Babasına
Biçare Hüseynim benim
Dertli olan ona geldi
Derman alan göçüp gitti
Vefasızı hiç sevmedi
Biçare Hüseynim benim
Çıktı zulmün karşısına
Haykırdı hakkı cihana
Galip geldi düşmanına
Biçare Hüseynim benim
Haklı çıktı her zaman
Kula eylemedi eman
Allah idi ona yaran
Biçare Hüseynim benim
Hızır ile yoldaş oldu
Pir Ali’ye derviş oldu
Resul ile komşu oldu
Biçare Hüseynim benim
Kardeşleri kuyuya attı
Sevda ile Tur’a çıktı
Hirada aşkla yandı
Biçare Hüseynim benim
Aciz derviş biçareyim
Aşkla dönen pervaneyim
Yoksan cihanı neyleyim
Biçare Hüseynim benim